Prints van elektronische documenten met een digitale handtekening hebben voortaan dezelfde waarde als de elektronische versies. De op papier afgedrukte handtekening is immers even betrouwbaar als de elektronische. Maar ze moet dan wel aan een aantal voorwaarden voldoen.
De op papier afgedrukte handtekening moet aan dezelfde voorwaarden voldoen als de geavanceerde elektronische handtekening. Concreet moet zij aan vier regels beantwoorden:
Technologieën die de afdruk van een document kunnen verifiëren, garanderen dat de gematerialiseerde handtekening aan die strenge voorwaarden voldoet. Die technologieën laten toe om bv. met een scanner, een barcodescanner of een eenvoudige referentiecode op het papieren document, het originele digitale document met de originele digitale handtekening op te vragen.
Met deze nieuwe regel gaat de technische betrouwbaarheid van elektronische documenten over naar de papieren versie. Het papieren document verkrijgt nu, net als zijn elektronische tegenhanger, volledige authenticiteit.
De nieuwe wet van 15 februari 2012 treedt in werking op 17 maart 2012.
Bron: Wet van 15 februari 2012 tot wijziging van de wet van 9 juli 2001 houdende vaststelling van bepaalde regels in verband met het juridisch kader voor elektronische handtekeningen en certificatiediensten, BS 7 maart 2012.